ALUMNOS DO IES PORTA DA AUGA RECIBEN O PREMIO DO CORRELINGUA

Os alumnos/as de 2º de ESO B, do IES Porta da Auga, obtiveron o premio do Manifesto do Correlingua 2010 coa composición que comeza “somos un grande equipo, o equipo do correlingua...”



O manifesto gañador é un poema onde a primeira letra de cada verso forma o verso de Uxío Novoneyra A FORZA DO NOSO AMOR, e alude a obras doutros autores galegos e manifesta tamén a preocupación que se vive nos centros polo novo decreto do galego no ensino.

Eva Méndez Lombardía foi a profesora que animou e axudou a estes alumnos para a elaboración deste manifesto, que obtivo este recoñecemento.

Estes rapaces/as foron invitados á presentación do Correlingua 2010, o pasado día 15 de abril, no Museo do Pobo Galego de Santiago. Tamén, como premio, disfrutarán dunha viaxe de dous días ás fragas do Eume e a Ferrol, guiados por especialistas do Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia e realizando diferentes actividades.





No concursos do Correlingua participan todos os anos centros de infantil, primaria e secundaria de toda Galiza, polo que estes alumnos senten un orgullo especial ao quedar en primeiro lugar e polo feito de que o manifesto que eles elaboraron sexa lido ante miles de estudantes en todas os Correlinguas que se van celebrar no próximo mes de maio.

Manifesto:

Somos un grande equipo, o Equipo do Correlingua.
Os que desde A Coruña, Baixo Miño, Ferrol, Vigo, A Mariña, Pontevedra, Lugo, O Salnés, Ourense e Santiago xuntamos as nosas voces para berrar alto e forte:

“Galiza, a forza do noso amor non pode ser inútil”

A nosa proposta é clara, díxonola Manuel Antonio:
“A nosa fala é nosa, pospola a calquera outra é unha forma de suicidio”
Libraremos a batalla se libres quixermos ser
facéndolle honor ao seu lema, evitando o xenocidio.

Feixoo co seu “Decretazo”
pretende facernos memos
vendéndonos trilingüismo
para evitar o galego

O xogo non será fácil, os adversarios son traidores,
pero temos xuventude,
somos moitos, somos fortes;
xogamos no noso campo e temos por adestradores
a Pondal, a Rosalía, a Daniel e Airas Nunes.

Rompamos as barrreiras,
xa estamos fartos:
Falar queremos galego
como os nosos antepasados.

Zoa no ar un tempo de represión.
Mais Galiza, non teñas medo, que te imos defender
“Nunca máis” permitiremos que eses verdugos crueis
amordacen a túa lingua, nos repriman por ser fieis.
Formamos un bo equipo disposto a te protexer.

A vitoria está cantada, o xogo témolo nós.
Xa toca a “Alba de Gloria” do noso querido Daniel
oxalá que co seu “Ollo de vidro” el nos estea a ver
e poidamos redimilo do seu destino tan cruel.

Dabondo nos maltrataron
nos anos da Ditadura
á que pretenden regresarnos
vendéndonos inter-cultura.

O inglés, ninguén dubida,
lingua moi útil é,
que sen minguar a nosa propia,
ninguén rexeita aprender.

“Nunca aprenderás a hablar”.
“Hable bien, sea patriota”
“Eso no es un can, que es un perro,
la laverca es una alondra”.
Con esas armas proclamaron a vitoria.
Minguando a nosa estima,
ensumindo a nosa gloria.

O nó que sen atar nos una
é o nó que nós queremos,
o que nos trouxo hoxe aquí:
A defensa do galego.

Somos unha xeración
de galegos preparados,
a gramática coñecemos,
da nosa historia sabemos.
Por usar a nosa lingua
quen se atreve a insultarnos?
Se nos deixamos gañar,
non seríamos desleixados?.

O correlingua camiña contigo,
Uxío, do Courel a Compostela
polas terras liberadas,
esas que vós liberastes
coa arma das vosas palabras.

A nosa gran Rosalía xogou no Olimpo moi soa
e por iso foi alcumada como “a pobriña da tola”.
Semente foi dunha estirpe de poetas emprendedoras
que coa súa lingua tecen a arma máis poderosa.

Mal de linguas din algúns, os que non queren entender
que a multitude de linguas é en si un grande ben
do que goza a humanidade para chegar a comprender
a complexidade do mundo no que lle tocou nacer.

O dito ben dito queda. Xa é a hora da despedida.
Agardamos terche aclarado algunha das túas dúbidas
para que a partir de hoxe na casa, cos amigos e amigas
fales galego por sempre, que o galego tamén liga.

Rematamos esta historia
Berrando ben alto e forte
Para que todos nos oian:
“Galiza, a forza do noso amor non pode ser inútil”

Queremos galego na escola!